Page 3 - EY-VG_Temmuz_2021_v2

Montreuil Vergi Mahkemesi and Pharmaceutical Studies” şirketlerinin sermayelerinin
%50'sinden fazlasının doğrudan veya dolaylı olarak üçüncü
Ortaya çıkan vergi uyuşmazlığı sonucunda Philips Fransa şahıs bir şirkete “Biological Research Centre”ait olduğunu tevsik
Montreuil Vergi Mahkemesi’ne başvurmuştur. Mahkeme 1 etmiştir. İdare bu bilgilerle çelişen bilgiler sağlayamamıştır.
Temmuz 2014 tarihinde, aşağıdaki gerekçelerle transfer İdare’nin şirketlerin bağımsız olduğunu doğrulamış olması
fiyatlandırması yoluyla kâr transferi gerçekleştiği sonucuna gerekmektedir, söz konusu beş şirket bağımsız olmadığı için
vararak İdare lehinde karar vermiştir. karşılaştırılabilir olarak kabul edilememiştir.

KPE NV'ye %10'luk kâr marjı esas alınarak yansıtılan araştırma İlaveten, İdare ikame edilebilecek herhangi bir alternatif yöntem
faaliyetlerinin maliyeti, sözleşme hükümleri olmaksızın devlet sunmamıştır. Bu nedenlerle, Fransız Vergi Kanunu'nun 57.
tarafından yatırım projeleri için verilen sübvansiyon miktarı maddesi çerçevesinde Philips Fransa'nın haksız olarak yurtdışına
kadar düşürülmüştür. Vergi Mahkemesi, bu şekilde elde edilen transfer fiyatlandırması yoluyla kâr transferi gerçekleştirdiği
gelirin emsallere uygunluk esasına göre Philips Fransa’ya değerlendirilerek vergilendirilebilir sonuçlarına ilave edilen
ödenecek olan fiyattan daha düşük olduğunu savunmuştur tutarların İdare tarafından meşru dayanaklardan yoksun olarak
ve ispat külfetinin Philips Fransa’da olduğunu belirtmiştir. değerlendirilmesi gerektiğine karar verilmiştir.
Dolayısıyla, Fransız Vergi Kanunu'nun 57. maddesi kapsamında
Philips Fransa’nın KPE NV'ye transfer fiyatlandırması yoluyla Fransız Yüksek İdare Mahkemesi (Conseil
kâr aktardığı sonucuna ulaşılmıştır. Sonuç olarak, söz konusu d'Etat)
transfer karşılığında KPE NV'ye sağlanan avantaja eşit bir
kazanç olduğuna ilişkin ispat külfetinin Philips Fransa'da İdare, davayı Fransız Yüksek İdare Mahkemesi'ne taşımıştır.
olduğuna hükmedilmiştir. Ancak, Versailles İdari Temyiz Mahkemesi'nin emsaller
hakkındaki savlarına itiraz etmemiştir. Bunun yerine (i)
Mahkeme ayrıca, Philips Fransa'nın bu tür varsayılan kâr sübvansiyonların maliyet tabanından indirilmesinin, Fransız
transferi karşılığında ticari bir menfaatin varlığını kanıtlamadığı Vergi Kanunu’nun 57. maddesi kapsamında “fiyat düşürmeyi”
sonucuna varmıştır. karakterize etmek için yeterli olduğunu, bu durumun transfer
fiyatlandırması yoluyla dolaylı kâr transferine yol açtığını ve
Versailles İdari Temyiz Mahkemesi dolayısıyla karşılaştırılabilirlik analizine ihtiyaç duyulmadığını
iddia etmiştir ve (ii) bu davada kullanılan emsallerin genel
Philips Fransa, İdare’nin piyasada yer alan diğer ilişkisiz hizmet sözleşmesi kapsamında sağlanan %10'luk kâr marjının
şirketlerin maliyet tabanından devlet sübvansiyonlarını emsallere uygun olduğunu doğrulamak için sunulduğunu ileri
düşmeyeceğine dair kanıt sunmadığını ve İdare tarafından sürmüştür. Sonuç olarak İdare, İdari Temyiz Mahkemesi’nin
sunulan emsallerin bağımsız ve karşılaştırılabilir olmadığını emsallerin güvenilirliğine odaklanmakta hatalı olduğunu, çünkü
savunarak Versailles İdari Temyiz Mahkemesi’ne başvurmuş ve emsallerin kullanılmasının gerekli olmadığını savunmuştur.
Montreuil Vergi Mahkemesi’nin kararını temyiz etmiştir.
Fransız Yüksek İdare Mahkemesi konuyu incelemesinin
Versailles İdari Temyiz Mahkemesi, İdare tarafından sağlanan ardından, İdare'nin transfer fiyatlandırması yoluyla kâr
emsallerin sektör ve bağımsızlık kriterine uymayan şirketler transferini kanıtlayamadığı sonucuna vararak, aşağıdaki
içermesi nedeniyle karşılaştırılabilir olmadığına karar gerekçeyle vergi mükellefinin lehine karar vermiştir.
vermiştir. Dolayısıyla İdari Temyiz Mahkemesi, İdare’nin
Fransa'dan Hollanda'ya transfer fiyatlandırması yoluyla Bir Fransız şirketi tarafından, “Genel Hizmetler Sözleşmesi”nde
kâr transferi gerçekleştirildiğine dair ispat yükümlülüğünü öngörülen türde bir fiyatlandırma kapsamında ilişkili yabancı
yerine getirmediğine hükmetmiş ve Philips Fransa lehine şirkete ödenecek araştırma ücreti belirlenirken yapılan
karar vermiştir. İdari Temyiz Mahkemesi’nin kararı aşağıdaki kesintiye ilişkin olarak, devletten ilgili projelerin finansmanı
gerekçeleri içermektedir. için alınan sübvansiyonların Fransız Vergi Kanunu'nun 57.
maddesi kapsamında yurt dışına transfer fiyatlandırması
Philips Fransa’nın araştırma hizmetleri için devletten aldığı yoluyla kâr transferi olarak varsayılamayacağı belirtilmiştir. İki
sübvansiyonları indirerek maliyet fiyatları belirlemesi ve daha şirket arasındaki anlaşmada, satış fiyatı hesaplanırken esas
sonra %10 kâr marjı ekleyerek hizmet faturası düzenlemesi alınan maliyet fiyatı, sübvansiyon tutarının netleştirilmesiyle
sonucunda dolaylı olarak transfer fiyatlandırması yoluyla fiilen katlanılan maliyet olarak açıkça belirlenmemiş olmasına
kâr transferi gerçekleştirdiğine yönelik olarak ispat külfeti rağmen, İdare bu hükümlerin uygulanmasında İdari Temyiz
İdare’dedir. İdare emsallere uygun fiyatı tespit etmek için ilişkisiz Mahkemesi'nin kanunen hatalı olduğunu ileri sürmekte haklı
şirketler arasında gerçekleştirilen karşılaştırılabilir işlemler değildir. Philips Fransa’nın Hollanda'daki ana şirketine uyguladığı
olarak beş Fransız şirketini referans almıştır. fiyatların, piyasada ilişkisiz şirketler arasında uygulanan
fiyatlarla karşılaştırılabilecek emsaller sunulmamıştır.
Ancak Mahkeme incelemesinden, emsal şirketlerden sadece
bir şirketin Philips Fransa'nın faaliyet gösterdiği sektörlerde Bu karşılaştırmaya alternatif bir yöntem de önermeyen İdare,
faaliyet gösterdiği ortaya çıkmıştır. Ayrıca daha önemlisi, vergi mükelleflerinin vergilendirilebilir sonuçlarına eklenen
Philips Fransa 4 Ağustos 2016 tarihli yazılı sunumlarda “Serma tutarların haksız yere yurt dışına aktarılan kârları oluşturduğuna
Technologies”, “Avogadro”, “Icare” ve “Center for Biological dair kanıt sunmamıştır.

Temmuz 2021 3